سختی سنج Future Tech ژاپن

کاربرد: آزمایش سختی، مشتمل بر حركت یك جسم نفوذ كننده و یا فرو رونده بداخل جسم مورد آزمایش و ثبت نیروی الزم برای این كار و یا اندازه گیری مقدار فرو رفتگی در برابر یك نیروی معین می باشد، كه این آزمایش، آزمایش سختی فرو روندگی نامیده می شود.

در آزمون معمولی از توپ فولادی به قطر ۱۰ میلیمتر (۰٫۳۹ اینچ) به عنوان یک فرو رونده با نیروی ۳٬۰۰۰ کیلوگرم-نیرو (۲۹ کیلونیوتن؛ ۶٬۶۰۰ پوند-نیرو) استفاده می شود. برای مواد نرمتر ، نیروی کمتری استفاده می شود. برای مواد سخت تر ، یک توپ کاربید تنگستن جایگزین توپ فولادی می شود. تورفتگی اندازه گیری می شود و سختی به صورت زیر محاسبه می شود:

که در آن:

BHN = شماره سختی برینل (kgf / mm ² )

P = بار اعمال شده در واحد کیلوگرم (kgf)

D = قطر فرو رونده (میلی متر)

d = قطر تورفتگی (میلی متر)

سختی برینل گاهی اوقات در واحد مگاپاسکال بیان می شود. عدد سختی برینل برای تبدیل به واحد مگاپاسکال در شتاب گرانش ، m/s² 9.80665 ضرب می شود.

BHN می تواند به مقاومت کششی نهایی (UTS) تبدیل شود ، اگرچه رابطه به ماده بستگی دارد و بنابراین از نظر تجربی تعیین می شود. این رابطه براساس شاخص Meyer از قانون Meyer است. اگر شاخص میر(Meyer) کمتر از 2.2 باشد ، نسبت UTS به BHN ، 0.36 است. اگر شاخص میر بیشتر از 2.2 باشد ، این نسبت افزایش می یابد. 

BHN توسط متداول ترین آزمون های استاندارد (ASTM E10-14  و ISO 6506–1: 2005 ) به عنوان HBW ( H از سختی ، B از brinell و W از ماده فرو رونده ، تنگستن) تعیین می شود ( wolfram کاربید) در استانداردهای قبلی از HB یا HBS برای اشاره به اندازه گیری های ساخته شده با فرورفتگی های فولادی استفاده می شد.

HBW در هر دو استاندارد با استفاده از واحدهای SI به روش زیر محاسبه می شود

که در آن:

F = بار اعمال شده (نیوتن)

D = قطر فرو رونده (میلی متر)

d = قطر تورفتگی (میلی متر)

انواع سختی سنج ها ساخت کمپانی Future Tech ژاپن:

1- سختی سنج برینل

2- سختی سنج ویکرز

3- سختی سنج راکول

4- سختی سنج میکروهاردنس (میکروویکرز)